Denkers Donderdag 2

Joep Dohmen rekent af met keuzestress, quarterlifecrises, dertigersdilemma's, midlifecrises en emptynest-syndromen in één boek: Tegen de onverschilligheid (2007). Hét medicijn voor alle bovengenoemde verschijnselen is levenskunst.

Mijn favoriete hoofdstuk handelt over de tijd. Het hoofdstuk opent met een vraag voor de levenskunstenaar:

Wanneer doe ik wat? Wanneer begin ik aan iets en wanneer houd ik ermee op?

Een deel van de invullng van je tijd wordt van buitenaf ingegeven: je wordt op bepaalde tijden op je werk verwacht, de winkels hebben openingstijden, er is tijd nodig om je te verplaatsen. Je wordt gestuurd door je bioritme: op sommige momenten presteer je makkelijker dan op andere momenten. En je lichaam en geest hebben zowel rust als activiteit nodig.

In de natuur herkennen we de verschillende leefritmes wel. Al jong leren we dat een haas sneller leeft dan een slak. Maar voor mensen is het een hele kunst om de verschillende behoeften met elkaar in evenwicht te brengen. Maar het gaat wel heel veel makkelijker als we dat doen. Of zoals Dohmen zegt:

Levenskunst is honderd keer respect tonen voor het moment