Rond 1900 wilde de gemeente Amsterdam het Naardermeer gebruiken als een vuilstortplaats. Zeer tegen de zin van Jac. P. Thijsse, een onderwijzer in Amsterdam. Hij vond het namelijk een prima plek om een roeibootje te varen.
Al langer had hij een fascinatie voor de natuur, en met name voor vogels. Een tijdlang heeft hij een positie als docent verkozen boven andere opties, vanwege zijn liefde voor het eiland. In Amsterdam ontmoette hij een andere natuurliefhebber, Eli Heimans, waarmee hij boekjes heeft geschreven over flora en fauna.
Toen zijn geliefde Naardermeer werd bedreigt, kwam de heer Thijsse in actie. Hij benaderde de media, dat wil zeggen de kranten, om op te roepen tot actie. Argumenten van natuurbehoud hielden de gemeente Amsterdam niet tegen, maar toen door de inzet van obligaties het Naardermeer overgekocht kon worden, ging de gemeente overstag. Zie hier het ontstaan van Natuurmonumenten.
Wat ik me dan kan afvragen: wat zou hij gevonden hebben van een initiatief als het trekvogelpad?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten