Eén van mijn favoriete Engelse spreekwoorden is Practice what you preach. Dat valt niet altijd mee, maar juist daarom is het streven zo belangrijk.
Voor filosofen is het niet anders. Zouden Sartre en Beauvoir wel zulke grote namen zijn geworden als zij hun relatie volgens het traditionele stramien hadden vormgegeven? Zouden we Socrates kennen als hij niet voor de gifbeker had gekozen? Ook Diogenes kennen we alleen omdat hij liever nog wat zon ving, dan de rijkdommen en roem te accepteren die hem werden aangeboden.
Michel Onfray is een voorbeeld van een hedendaagse filosoof die zijn leer in de praktijk brengt. Sterker nog: met zijn Volksuniversiteit en Smaakuniversiteit verspreid hij zijn ideeën op een zo'n begrijpelijke wijze dat mensen kennismaken met de filosofie. Voorop staat het matige genieten in vriendschap. Geen baanbrekende ideeën, maar waarom zou je het ingewikkelder maken dan het is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten