Michel de Montaigne is een Frans filosoof die ik heb leren kennen door de tv-opnames van Brandstof. Omdat hij na de dood van een goede vriend zijn klankbord miste, schreef hij essays om zichzelf te kunnen doorgronden. Door de jaren heen besefte hij de tijdelijkheid van zijn schrijfsels, hij was zich ervan bewust dat zijn emoties en zijn opvattingen veranderlijk zijn. Dat wij dat nu nog kunnen lezen is te danken aan zijn zucht tot publiceren.
Tegenwoordig leven we in een wereld waarin "publiceren" eenvoudiger is. Zoals nu ik onderuitgezakt mijn blog zit te schrijven en dadelijk is het met één druk op de knop de wereld ingezonden. En dan zijn er nog de sociale media als facebook, hyves en twitter. En anders dan in een boek, kunnen anderen daar direct op reageren.
Dit biedt heerlijke kansen om jezelf te spiegelen aan anderen, en daarmee jezelf te leren kennen. Je komt makkelijk in aanmerking met allerlei verschillende meningen. Ben je op zoek naar opinies over zaken die in je directe omgeving niet doorgedrongen zijn, dan is er vast nog wel een forum over dat topic opgericht waar je gelijkgezinde mensen kunt vinden.
Maar er schuilen ook risico's in het gemak. Door de snelheid kan je ondoordachte teksten plaatsen. Vaak kan je posts nog wel deleten, maar in principe blijft alles vindbaar. En dat levert nieuwe vragen en uitdagingen op. Want wat als je dan radicaal van mening bent veranderd?
Dan schrijf je dáárover een nieuwe blog. Je bent een Libra/Weegschaal. Die mag van gedachte veranderen ; )
BeantwoordenVerwijderen